شرکت خودروسازی رنو یکی از کارمندان خود به نام «میشل بالتازارد» را بعد از 31 سال کار درآن شرکت اخراج کرد. این کارمند پس از آن اخراج شد که مسوولان شرکت وی را با یک قضیه جاسوسی شرکتی مرتبط دانستند.

 شرکت خودروسازی رنو یکی از کارمندان خود به نام «میشل بالتازارد» را بعد از 31 سال کار درآن شرکت اخراج کرد. این کارمند پس از آن اخراج شد که مسوولان شرکت وی را با یک قضیه جاسوسی شرکتی مرتبط دانستند.
هفته گذشته رنو اعلام کرد که ممکن است در این مورد اشتباه کرده باشد. آیا بیش از سه دهه خدمت به رنو نباید برای بالتازارد این مزیت را ایجاد کرده باشد که مورد شک قرار نگیرد؟ یا اینکه اساسا مفهوم وفاداری به محیط کار در محیط‌های کاری مدرن مفهومی‌از مد افتاده است؟
در اینجا به بررسی مشکل شرکت بزرگ رنو و به راه‌حل‌های بیان شده در این مورد اشاره می‌کنیم.
در ادامه چهار نظر متفاوت در مورد این مساله مطرح خواهد شد:
«تام پیترز» یک مدیر ارشد:
امروزه نیز وفاداری به همان میزان که در گذشته اهمیت داشته برای شرکت‌ها مهم است. بنا بر تعریف یک سازمان بر اساس اعتماد و روابط پایدار بنا می‌شود. امری که به طور کلی در مورد جامعه نیز صدق می‌کند. در اینجا سوال پیش روی ما یک مورد عملی است: شرکت رنو قبل از تصمیم‌گیری در مورد اخراج میشل چه میزان در مورد او تحقیق کرده بود؟
اعتقاد من این است که کارمندی که 31 سال برای شرکتی کار کرده نسبت به کارمندی که به عنوان مثال تنها سه سال در استخدام شرکت بوده باید بیشتر مورد اعتماد باشد و به عبارت دیگر مدت طولانی کار کردن برای یک شرکت باید برای فرد حداقل این نتیجه را داشته باشد که بیشتر مورد اعتماد واقع شود. با این وجود همه کسانی که ماجراهای پلیسی را دنبال می‌کنند می‌دانند که تا چه میزان شک و تردید در مورد پرونده‌هایی که بدون نتیجه مشخص بسته می‌شوند وجود دارد.
در آخر باید بگویم که وفاداری کارمندان از گذشته وجود داشته و در آینده نیز ادامه خواهد داشت. در مورد این مساله خاص نیز باید گفت که شرکت رنو در تصمیم‌گیری خود با عجله رفتار کرده است.
«دیوید آلریچ» پروفسور دانشکده میشیگان:
در مورد فوق کارمندان حق داشته‌اند. برخی از شرکت‌ها نیز تایید می‌کنند که کارکنان با گذشت زمان بیشتر از کار در یک شرکت نسبت به آن شرکت حسن‌نیت پیدا می‌کنند.
مدیرانی که وفاداری را تشویق می‌کنند، می‌خواهند که نه تنها کارمندانشان متعهد و درگیر با کارشان باشند بلکه کار به زندگی‌شان معنا دهد. البته این به معنای این نیست که کار کردن بلندمدت در یک شرکت باید به خودی خود به تایید یک کارمند منجر شود. بلکه شما باید فرصت لازم را در اختیار کارمندان قرار دهید تا تعهد و پایبندی خود را نشان دهند. وجود کارمندانی وفادار، باعث خلق مشتریانی وفادار نیز می‌شوند. همچنین کارکنان با تجربه به دلیل تکنیک‌ها وشایستگی‌های سازمانی‌شان به طور کلی بسیار سازنده‌تر هستند.
به طور کلی می‌توان گفت: وفاداری را نباید در ازای بهره‌وری کارکنان از دست داد.
«لیندا گراتون» پروفسور مدرسه کسب وکار لندن:
امروزه دیگر وفاداری به محیط کار به دلیل قراردادهای کوتاه مدت، برون سپاری، اتوماسیون و چند شغله بودن افراد وجود ندارد. با توجه به اینکه عمر کاری یک فرد ممکن است 50 سال به طول بیانجامد، واقعا کمتر کسی تمایل به گذراندن کل این زمان در یک شرکت دارد.
اعتماد در حال حاضر پایه اصلی رابطه بین کارکنان و کارفرمایان است و بدون اعتماد روابط به سادگی تبدیل به بده بستان‌های روزمره خواهند شد. در اینجا چالش اصلی که شرکت رنو با آن روبه‌رو است، تاثیر این رفتار شرکت بر بالتازارد نیست، بلکه چالش اصلی تاثیری است که این اتفاق بر دیگر کارکنان خواهد گذاشت در صورتی که تصور کنند رفتار صورت گرفته با بالتازارد غیرمنصفانه بوده است. بنابراین ممکن است از اعتماد کارمندان کاسته شود و به دنبال آن دیگر دارایی‌های سازمانی مانند همکاری‌ها وتعهدات نیز رو به افول گذارد.
«بینا کندولا» روانشناس:
در ادبیات روانشناسی، وفاداری و تعهد در رابطه با یکدیگر دیده می‌شوند و بیانگر میزان انرژی اضافه‌ای است که یک فرد ممکن است برای فرد دیگر یا برای یک سازمان صرف کند. انگیزه و تمایلی مضاعف برای ماندن در این رابطه و قبول ارزش‌های فرد دیگر یا سازمان منعکس‌کننده تعهد و وفاداری فرد است.
وفاداری از طریق حفظ تماس مداوم و همچنین احساس استقلال کارکنان تقویت می‌شود. محیط‌های کار ممکن است تغییر کرده باشند، اما وفاداری به محیط کار از بین نرفته است؛ چرا که پیوند‌های بین افراد بسیار قوی هستند.
با این حال، در مورد شرکت رنو می‌توان گفت که قطع رابطه با کارمند با سابقه‌شان به دلیل آن بوده است که این شرکت خودروساز احساس می‌کرده که ارزش‌های سازمانی‌اش نقض شده‌اند. اما این به آن معنی نیست که وفاداری در این شرکت مرده است.